Amazone, Cotopaxi en meer

Woepsieeee,
alweer veel te lang geleden, en nu met het gevolg dat ik heel veel moet gaan bijschrijven.
Ik heb alles behalve stil gezeten in de maand april en ondertussen half mei. Ik ben met Afs Guayaquil naar Esmeraldas, Atacames en Ibarra geweest, met vrienden naar Salinas en ondertussen zijn we ook begonnen met vrijwilligerswerk. Maar daar later meer over.

Ik ga beginnen met mijn laatste trip die ik heb gedaan. Vorige week zijn we namelijk met Afs naar de Amazone geweest en naar de Vulkaan Cotopaxi. Het amazone woud was echt super om gedaan te hebben. 's Nachts sliepen we in open hutten, waar er tarantula's, vleermuizen en ik wil niet weten welke insecten nog allemaal boven je kop hangen, met muggennetten om 's morgens de verrassingen te voorkomen en zonder elektriciteit. Overdag bestonden onze activiteiten uit vooral dieren spotten. Met bootjes werden we dan overal naar toe getransporteerd en onderweg zagen we aapjes, slangen, vogels, dolfijnen, vlindertjes en meer. We zijn vooral gaan wandelen, 's nachts om al de insecten te zien en de kaaimannen (krokodillen) en overdag om alle bomen en planten van het regenwoud te zien. We zijn ook een dag de plaatselijke bevolking gaan bezoeken. Tot onze grote teleurstelling geen naakte mensen die in een gat in de grond wonen (bewijze van spreken), maar gewoon mensen in jeansbroeken die in huizen op palen wonen, met  televisies en al. We zijn ook naar de plaatselijke geneesheer, ofwel chaman, gegaan. Een meneer die er wel uitzag als een indiaan, en die om de zoveel tijd een drankje moest drinken om zo te kunnen hallucineren en met de spirituele wereld te kunnen communiceren. Met andere woorden was het volgens mij dus gewoon een man die beetje door al de drugs boven is blijven hangen ergens. Hij heeft dan toch op enkele van ons een zuivering uitgevoerd (met brandnetels) om zo de negatieve energieën te verwijderen. Amai, ik had me nog nooit in m'n leven zo positief en zuiver gevoeld! (not).

 Bij  de plaatselijke bevolking

De chaman

Onze lodge (hotel)

Bij de plaatselijke bevolking

Bij de plaatselijke bevolking

De zuivering van de chaman

resultaat

Wat boven onze kop hing tijdens het eten

Na de jungle reis zijn we een nachtje in Quito blijven slapen om dat de volgende dag vroeg in de ochtend naar het meer/vulkaankrater Quilotoa te vertrekken en om de Cotopaxi (hoogste actieve vulkaan van Ecuador) te gaan beklimmen. Beiden waren heel vermoeiend voor de mensen van de kust omdat het op een serieuze hoogte is en we daar dus helemaal niet gewend aan zijn. Maar toch hebben we met veel moeite in de sneeuw, zonder lucht de eerste gletsjer op 5000 meter hoogte kunnen bereiken.

Laguna Quilotoa

Cotopaxi

En dan even terug in de tijd, want ongeveer een klein maandje geleden ben ik met m'n vrijwilligster en uitwisselingsstudenten van Guayaquil en Machala naar het noorden van Ecuador gegaan, om daar eerst het noordelijk strand van Esmeraldas en Atacamas te bezichtigen, om daarna door te trekken naar Ibarra in de Sierra. En omdat we zo in het noorden zaten hebben we er ook van geprofiteerd om  snel de grens met Colombia over te steken om daar de kerk 'Santuario de Las Lajas' de gaan bezoeken. 

Het weekend daarna was het feest omdat het de 19de verjaardag van ons Anouk was en daarom besloten we met de Belgjes van Guayaquil naar Salinas te gaan. En dat weekend was echt een van m'n beste weekenden ooit hier. Lekker rusten op het strand, 's avonds op stap, 's morgens pannekoeken eten, en overdag met de jetskis en waterski en vooral genieten van de mensen met wie ik samen was. 

Ondertussen zijn we ook begonnen met vrijwilligerswerk. Deze week was het nog een beetje zoeken en ben ik woensdag mee naar het platteland vertrokken, naar de plantages om daar helpen de papaya plantjes water te geven in de volle zon. Donderdag heb ik meegeholpen in een klein gezondheidscentrum waar een tandarts, vroedvrouw en dokter zitten. Ik moest de bloeddruk van de patienten meten en de temperatuur. Opzich niet zoveel werk maar ik heb me toch geamuseerd :). Volgende week ga ik ook meehelpen bij de oudere mensen en de kinderopvang. Ik kijk er naar uit.

Om af te sluiten wil ik graag dit filmpje delen, een man die een wereldreis heeft gemaakt en overal een stukje heeft gefilmd. En ik ben vooral trots op de aantal keren dat Ecuador er in voorkomt en om te zien dat ik die plekken ook al heb gezien. Want wat ik nog niet geschreven heb is dat ik voordat ik naar de Amazone ben gegaan ik nog stiekem met de belgjes naar Baños ben gegaan, een plek die vooral bekend staat voor de extreme sporten die er te doen zijn en de 'casa de arbol', een schommel die op de rand van een ravijn staat. En dus in dit filmpje kun je Baños een paar keer vinden (als hij van de brug springt - wees gerust mensen, dit heb ik niet gedaan), en ook het meer Quilatoa is er in te zien. 

Geniet ervan :) 

https://www.youtube.com/watch?v=VTlXttQL_Yk 

Kusjes,

Katelijne

Galapagos!

Goeiendag iedereen,

nu we meer en meer op het einde komen merk ik dat het echt moeilijk is om je blog bij te houden. Maar we blijven volhouden en proberen ook alles bij te schrijven.

M'n laatste blogupdate was ongeveer een maandje geleden. Ondertussen ben ik naar de Galapagos eilanden gereisd, en had hier grote verwachtingen over. In België en ook hier wordt over Galapagos gesproken alsof het een paradijs is. En bij de aankomst was het paradijs even zoek, maar al snel nadat we wegreden van de luchthaven en op de boot terechtkwamen werd duidelijk waarom iedereen zo met glorie over Galapagos spreekt. Zeker toen we op het eiland Isabella aankwamen. Helder blauwe zee, zeehonden die rond je heen zwemmen en op andere boten liggen te zonnebaden, grote pelikanen, iguanen, pinguïns, flamingo's met andere woorden zoals een Belgische vriendin het omschreef; sealife in real life. Het dorpje waar we 3 nachten bleven overnachten was zeer primitief, klein en rustig en ook door de warme temperatuur (maar niet zo vochtig zoals in Guayaquil) had ik echt het gevoel alsof ik op vakantie was.
Na een dag reizen kwamen we pas om 6 uur aan in het hotel en kropen we vroeg ons bed in omdat we de volgende dag zeker onze energie konden gebruiken. We gingen namelijk 16 km wandelen om vulkaankraters te gaan bezichtigen. En dit in de volle, felle zon. We zagen hoe de omgeving een plotste omkeer maakte en van groene natuur veranderde naar volledig lava en enkele cactussen. Ik had niet gedacht dat lava nog zoveel verschillend kleuren kon hebben. Het was zeker het zweet en de pijn waard.
De dag erna zijn we gaan snorkelen en een boot- en wandeltocht gaan maken. Vooral het snorkelen was de moeite waard want we hebben samen met giga grote schildpadden gezwommen, zeehonden, pinguïns en veel meer. Wel een hint voor iedereen die van plan is te gaan snorkelen in Galapagos: vergeet zeker niet je rug in te smeren. In de namiddag zijn we nog enkel hoogtepunten gaan bezoeken op het eiland Isabela en de dag erna trokken we om 6 uur 's ochtends naar het eiland Santa Cruz, het hoofdeiland van het archipel Galapagos en dat was meteen te merken. Het was veel moderner, meer mensen, groter en drukker. Hier hebben slechts 1 nachts doorgebracht en vooral grote schildpadden gaan bezoeken en naar het mooiste strand ooit gaan kijken: Tortuga Bay. Deze naam omdat de schildpadden er hun eitjes in de avond komen leggen en daarom dat we ook verplicht rond 5uur het strand moesten verlaten en het heel erg afgelegen ligt. We moesten 2,5 km wandelen om aan het strand te komen. Maar het was echt prachtig daar. Helder blauwe zee, zand dat zo zacht was als een dekentje en perfecte surfgolven. Hier hebben we zelfs met een baby haaitje gezwommen en 10 tallen iguanas lagen er relax te zonnen.
Iedereen was uiteraard droevig om dit paradijs de volgende dag te verlaten om met het vliegtuig terug te keren naar Guayaquil.

(meer foto's staan op m'n facebook)

Voor de laatste maandjes die nog overschieten ga ik zeker niet stil zitten. Ik heb eerst nu nog een maandje vakantie en ben dan van plan nog wat te reizen. Als de school weer begint willen we graag wat vrijwilligerswerk gaan doen in plaats van met onze vingers te draaien op de schoolbanken. Tegen die tijd hou ik jullie weer op de hoogte.

Kus en knuf!

Carnaval en graduation partyyy

Heyhey,

met carnaval wou ik zeker niet stilzitten en ben samen met Celine en Anouk naar Ambato geweest, een stadje in de bergen, omdat carnaval daar blijkbaar heel mooi is. We vertrokken zaterdag om 6u 's ochtends met de bus om daar in de middag aan te komen. De stad zelf stelde ons een beetje teleur, want deze was eigenlijk helemaal niet zo mooi. Die dag zijn we naar een optreden met allemaal typische volksdansen van Zuid-Amerika gaan kijken en in de avond naar een feestje waar we het niet al te laat hebben gemaakt omdat we de volgende ochtend vroeg op moesten voor het 'desfile de flores y frutas' waarvoor carnaval in Ambato zo speciaal was. We hadden geluk met het weer want er was die zondagvoormiddag volle zon, en dus verbranden gegarandeerd. Maar dit was zeker de moeite waard want de optocht was echt spectaculair. Het was een optocht zoals bij ons in Voeren eigenlijk, met allemaal groepen die een wagen hadden gemaakt. Enkel dat deze wagens helemaal uit bloemen, groenten en fruit bestonden en dat er achter de wagen altijd een groep mensen in prachtige pakjes ingeoefende dansjes danste. Ik kon niet begrijpen hoe de meisjes 3-4uur lang dit op hakken in de volle zon volhielden. Het was echt prachtig om te zien, samen met de bergen op de achtergrond.

Zondagavond trokken we naar huis om de volgende ochtend richting Salinas aan de kust te vertrekken. Omdat met carnaval hier iedereen 4 dagen vrij krijgt was het dus ongelofelijk druk aan het strand. Het was net alsof heel Guayaquil er was. Maar die drukte zorgde wel voor een leuke carnaval sfeer. Niet dezelfde sfeer zoals in België, want carnaval wordt hier namelijk 'gespeeld' en niet gevierd. Met spelen bedoelen ze eigenlijk elkaar zo vuil mogelijk proberen te krijgen, door witte schuim spuitbussen te gebruiken en water. Lopen op de Malecon van Salinas (vergelijkbaar met de dijk in Oostende) was echt onmogelijk. Iedereen die je tegenkomt spuit je wel helemaal onder met schuim, en uit de appartementen worden emmers water op je gegooid. En ze gooien het water zelfs in je auto als je met open ramen rijd. Maar echt carnaval heb ik dus niet gevierd. Heb wel zalig van de zon en strand kunnen genieten.

Het volgende weekend stond mijn graduation op de planning. Hier keek ik al heel erg lang naar uit. Het feestje vond plaats in het meest chique hotel van Guayaquil, in het Hilton Hotel. De meisjes moesten allemaal een lang wit kleed aan, en de jongens een smoking. Vooral de meisjes hadden heel veel moeite gedaan in hun uiterlijk, sommige waren echt onherkenbaar. Ik was vooral zenuwachtig voor de openingsdans met de papa. Iedereen had namelijk gemeenschappelijk iets ingeoefend na de examens (toen ik in Cuenca zat), en dus wist ik van niets. Maar na een snel cursus van m'n vriendin is toch alles goed gelopen en heb ik geen fail gemaakt, hoera! Het was echt een zalige avond, nacht én ochtend. Want het feest zelf duurde tot 3u, maar daarna volgde er ook nog een afterparty tot 8u 's ochtends. Dus we hebben samen de zonsopgang gezien, samen ontbeten, en toen eindelijk rond een uur of 9 naar huis. 

Vrijdag is het dan eindelijk tijd voor Galapagos :D whoehoeeee kijk er naar uit!

Dusszzz zie je jullie dan wel :) ofja ik schrijf dat wel

Knuffel,
Kate

Weekje uitwisseling in Cuenca

Holaa mis amigos :)

M'n weekje in Cuenca was echt zalig! Zo'n weekje had ik echt nood aan, heeft me echt nieuwe energie gegeven. 

We zaten met 9 meisjes uit Machala en Guayaquil een weekje in Cuenca. En werden vrijdag avond allemaal door onze nieuwe familie ontvangen. Wat ons opviel was dat er wel heel veel jonge gasten bij waren. Met 3 meisjes zaten we dan ook direct in dezelfde auto, en bleken de gastbroers allemaal vrienden van elkaar te zijn en hadden ze samen besloten een uitwisselingsstudent in huis te nemen. De meeste onder de broers waren ook zelf op uitwisseling geweest een paar jaar geleden, en ze wisten dus hoe wij ons voelen. Mijn gastbroer ook; een jongen van 21 jaar die 3 jaar geleden naar Amerika voor een jaar was geweest. De eerste avond zijn we direct met alle meisjes op stap gegaan en natuurlijk ook de broers. Een beetje onwennig, maar zeker een fijne avond. De volgende dag gingen we wat de stad verkennen en namen de gastbroers ons ook mee naar Turi, een plek waar je uitzicht hebt over heel de stad en waar ook een reusachtige schommel bevindt. Echt de moeite waard om te doen. In de namiddag hielden we het gewoon rustig en gingen we naar iemand z'n thuis om gewoon wat spelletjes te spelen om dan 's avonds naar een bar te vertrekken om gewoon wat te gaan drinken met iedereen.

Zondag is zoals overal in Ecuador familiedag, en dus ook in Cuenca. Dit was mijn kans om heel de familie eens te zien. Want tot die tijd zat ik eigenlijk altijd met m'n gastbroer. Mijn ouders waren 2 schatten van mensen met 3 dochters en 1 zoon. De meisjes waren alle 3 al getrouwd en hadden al kinderen op zichzelf. Mijn gastpapa was gemeenteraadslid van Cuenca en wat wel speciaal was, was dat posters met zijn gezicht door heel de stad hingen omdat het de volgende zondag verkiezingen waren. Mijn gastmama was een vrouw die gepassioneerd was door fotografie en met trots toonde ze vaak haar eigen pagina op facebook met allemaal foto's van Cuenca die ze zelf getrokken had (voor de geïnteresserde: https://www.facebook.com/luciamorenortiz98?fref=ts , zeker liken).  Na het eten met heel de familie trok ik samen met de broer naar Tarquis. Een plattelandsdorpje 20 minuten uit Cuenca waar een andere gastbroer een plattelandshuis bezat. Echt een prachtig huis en prachtige omgeving. Ik was er echt sprakeloos van.

Maandag was het tijd om naar Cajas te gaan. Een plek in de bergen waar zich allemaal meren bevinden. Echt de moeite waard om te zien. Zo klommen we een honderdtal trappen op om van het uitzicht te genieten. Maar omdat we op een 4000 meter hoogte waren, was het niet al te gemakkelijk om die trappen de beklimmen en waren we zo goed als dood toen we boven kwamen. Die avond zijn we ook met alle uitwisselingsstudenten cuy gaan proeven in een restaurantje. Zo een caviaatje kost 20 dollar en eigenlijk is er helemaal geen vlees aan en niemand vond het zo lekker.

Dinsdag gingen we in de voormiddag naar Baños, een plek met allemaal zwembaden met natuurlijk warm water door de vulkanen. Zaaaaalig! In de namiddag gingen we weer met broer op stap. Deze keer naar de watervallen. Maar we hadden pech met het weer, want er was heel veel mis en konden we onderweg niet van het mooie berguitzicht genieten. Maar de waterval was in ieder geval zeer spectaculair! 

De volgende dag stond Inca Pirca op het programma. Dit zijn oude Inca ruines die gereconstrueerd zijn. Wat ook speciaal was, was het gezicht van een Inca die in een rots gemaakt was achter de ruines. 

De laatste volle dag heb ik  het rustig gehouden en ben ik naar het museum 'Banco Central' gegaan en wat rustig in de stad rondgelopen om dan de week af te sluiten door naar de discotheek te gaan samen met de broers. 

Het was echt een week om nooit te vergeten, en ik ben zeker van plan om terug te keren naar Cuenca, voor mij de mooiste stad van heel Ecuador. 

Dikke knuffel vanuit Ecuador, en heel veel plezier met carnaval iedereen :D!

5 maanden ver

Alweer enkele weken voorbij en toch een paar dingen gebeurd die noemenswaardig zijn.

Teneerste het AFS-weekend, gepland in het midden van ons verblijf met de bedoeling om iedereen nog eens terug te zien en informatie te krijgen over het een en het ander. Zo krijgen we vanaf nu een beetje meer vrijheid van AFS en mogen we alleen reizen. Maar wat wel jammer is, is dat er nogal veel regels aan gebonden zijn. We mogen bijvoorbeeld enkel alleen reizen, niet in groep (ook niet met 2), en mogen niet in hotels slapen, enkel bij andere families. En natuurlijk moet jan en alle man toestemming geven (gastgezin, thuisgezin, AFS en school). Het is dus nu afwachten op de vakantie vooralleer we gebruik kunnen maken van onze nieuwe vrijheid. Verder kregen we nog informatie over onze korte uitwisselingsweek naar een ander gezin in een andere stad. Ik ga van 14 tot 21 februari naar Cuenca om daar een weekje in een ander gezin te wonen. Ik kijk hier heel erg naar uit. Niet dat ik problemen heb met mijn huidig gastgezin, maar een pauze kan nooit kwaad. 

Zoals ik al in m'n vorig blogbericht heb vermeld vond dit weekend zich plaats aan de kust, aan het strand van San Pablo om precies te zijn. En dus alle vrije tijd die we kregen spendeerde we ofwel in het zwembad ofwel aan het strand. Het was vooral geweldig om iedereen nog eens terug te zien en bij te kletsen met de andere Belgjes. Zo een weekend zou vaker mogen plaatsvinden.

Na dit weekend was het weer tijd voor school. In principe zijn de uitwisselingsstudenten niet meer verplicht  naar school te gaan want alle leerlingen hebben toetsen en examens de komende maand en daarna is het grote vakantie. Maar aangezien dit dus ook de laatste maand is dat ik met deze mensen in school zit, sta ik toch nog iedere dag om 6 uur op. 'SEUUUT' hoor ik sommige mensen al denken, maar dit is helemaal niet het geval, want school zelf ben ik inderdaad wel beu waardoor ik eigenlijk altijd met een vriendin (een Amerikaanse uitwisselingstudent) in de bibliotheek zit.
Maar vorige week maandag was toch een speciale dag op school. Ik las in het groepsgeprek van het 6de in whatsapp dat iedereen die maandag met het 'parade' uniform naar school zou gaan, een uniform dat ik niet bezit omdat dit veel te duur is voor de weinige keren dat ik t zou gebruiken. Maar gelukkig heb ik een zus die in dezelfde school zit als mij die mij met plezier hare wou uitlenen, want ze zou niet willen dat ik niet zou kunnen deelnemen wat de 6de jaars die dag gingen doen; graduation foto's maken, mét kleed en hoedjes en al. Dit is iets waar ik afgelopen weken heel hard heb om zitten zeuren, omdat ik bang was dat uitwisselingsstudenten hieraan niet mochten deelnemen. Maar hoera, we mochten toch meedoen! Het officiële afstuderen gebeurt pas in begin maart na de examens, enkel de foto's en video's werden die dag gemaakt.

Parade uniform

afstudeer toga en hoedjes! En m'n beste Ecuadoriaanse vriendinnetjes

Afgelopen weekend ben ik met m'n gastgezin naar Parque de las Iguanas geweest. En de naam zegt al wat dit inhoud. Dit is een park vol met iguanen, die heel tam zijn waardoor je ze kunt aanraken enzo. Aan het park grenst de kathedraal van Guayaquil, heel erg indrukwekkend. En was natuurlijk ook nog eens leuk om een familiemomentje te hebben. 

Iguanenboom

En hierbij ga ik alweer afronden. Na m'n korte uitwisseling naar Cuenca zal ik jullie nog eens opnieuw op de hoogte brengen hoe ik het hier heb.

Dikke knuffel

Katelijne in Ecuador!